پوشش دهی سطوح از جمله روش‌های کاهش درگ اصطکاکی است و در این رابطه استفاده از سطوح آب گریز که با عث ایجاد لغزش سیال روی سطح جامد می‌گردد، در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسی تجربی و عددی این پدیده چندین پروژه کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکتری تعریف شده است.
دو مشخصه اصلی برای اندازه‌گیری آب گریزی سطح، زاویه تماسی و طول لغزش می‌باشند. زاویه تماسی مقداری است که بصورت ماکروسکوپیک اندازه‌گیری می‌شود و طول لغزش در سطوح آب گریز یک پارامتر میکروسکوپیک است که در کاهش درگ اهمیت دارد.
سطوح هیدروفوبیک بعنوان سطحی شناخته میشوند که زاویه تماسی بین سطح و قطره ثابت روی آن از بزرگتر باشد و در سطح سوپر هیدروفوبیک زاویه تماسی بیش از می‌باشد.
روش‌های تولید سطوح سوپر آب گریز
بطور معمول خیسی سطح جامد تابعی است از ترکیبات شیمیایی آن. بر این مبنا روش‌های تولید سطوح آب گریز به دو دسته تقسیم می شوند:
1. بوجود آوردن سطح زبری از مواد با انرژی سطحی پایین
2. ایجاد سطح زبر و معرفی این مواد بر روی آن
در آزمایشگاه هیدرودینامیک فعالیتهایی در زمینه پوشش دهی سطوح با مواد آب گریز انجام گرفته است. مراحل پوشش دهی عبارت است از:
• ایجاد زبری میکرومتری با پروسه‌های مکانیکی یا شیمیایی
• فعال سازی سطح با پروسه‌های شیمیایی به منظور ایجاد پیوند بین سطح و ماده آب گریز
• پوشش دهی با ماده آب گریز در شرایط کنترل شده دما و رطوبت
• عملیات حرارتی برای ماندگاری پوشش
نتایج حاصل از پوشش:
• زاویه استاتیکی حدود° 150
• زاویه دینامیکی حدود° 8
امکانات موجود برای پوشش دهی
- کوره حرارتی برای کنترل دما تا C °300
- دستگاه کنترل رطوبت بین 5 تا 99 درصد
دفعات مشاهده: 1429 بار | دفعات چاپ: 399 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار | 0 نظر
