از سال ۱۳۸۷ گروهی از دانشجویان و اساتید دانشگاه علم و صنعت ایران اقدام به انجام مطالعات تئوری و تجربی در زمینه پیشرانش شیمیایی پیشرفته نمودهاند؛ با این امید که با آیندهنگاری این گروه، به همراه پیشرفتهای سایر نهادهای داخلی، پاسخگوی مسائل اساسی و نیازهای پیشِ روی تحقیقات فضایی کشورمان، از طریق تولید دانشِ بومی باشند. همچنین از میزان نیازمندی به دیگر کشورها برای رفع نیازهای صنایع داخلیمان هرچه بیشتر کاسته شود.
نتایج این تلاشها منجر به رسیدن دستآوردهای از جمله ایجاد و تجهیز آزمایشگاه اندازهگیری اپتیکی، دستیابی به تکنولوژی تولید پودر آلومینیوم کاملاً کروی میکرون سایز در مقیاس صنعتی، نرمافزار تحلیل بالستیک داخلی موتورهای پیشرانه جامد (IBA)، طراحی، ساخت و راهاندازی سه پیشران دوپایه، تکپایه و هیبرید در مقیاس آزمایشگاهی و دانش فنی بسیاری در ایجاد زیرساختهای چنین تکنولوژیهایی در کشور گردیده است. صحت عملکرد این تکنولوژیها در چندین مطالعه موفق، سنجیده شد. |